گزارش جدیدی در مورد تأثیر هوش مصنوعی بر آموزش دانشگاهی منتشر شده که در آن برخی از دانشجویان اذعان کرده‌اند که برای دور زدن سیستم‌های تشخیص متون تولید شده توسط هوش مصنوعی، عمداً از غلط‌های املایی و نگارشی در مقالات خود استفاده می‌کنند. چت‌بات‌هایی مانند ChatGPT معمولاً برای تولید محتوا و مقالات به کار می‌روند، اما همیشه توصیه می‌شود که نتایج خروجی این ابزارها ویرایش شوند تا طبیعی‌تر به نظر برسند. اما در حال حاضر، دانشجویان به شیوه‌های جدید و خلاقانه‌ای متوسل شده‌اند تا متن‌های تولید شده توسط هوش مصنوعی را از چشم سیستم‌های تشخیص دور نگه دارند. یکی از این شیوه‌ها این است که دانشجویان از چت‌بات‌ها می‌خواهند که مقالات را به گونه‌ای بنویسند که به نظر برسد نویسنده آن فردی است که هنوز در ابتدای راه است و دچار اشتباهات املایی و نگارشی می‌شود.
این روند نشان می‌دهد که در مواجهه با پیشرفت‌های هوش مصنوعی، برخی افراد به جای استفاده از ابزارها برای بهبود کیفیت کارهای خود، از آن‌ها برای تقلب و فریب سیستم‌های تشخیص بهره می‌برند. در حقیقت، این شیوه‌ها ممکن است به عنوان یک چالش جدی برای سیستم‌های آموزشی و تشخیص خودکار متن در نظر گرفته شوند، زیرا به راحتی می‌توان با دستکاری جزئیاتی مثل غلط‌های املایی، عملکرد این سیستم‌ها را خدشه‌دار کرد. این امر نه تنها مشکلات اخلاقی ایجاد می‌کند بلکه می‌تواند منجر به کاهش اعتبار ارزیابی‌های آموزشی شود.
فریب هوش مصنوعی: آیا این همه تلاش برای تقلب واقعاً به‌صرفه است؟
با این حال، نکته طنزآمیز داستان این است که دانشجویان به جای صرف این همه وقت و خلاقیت برای فریب دادن سیستم‌ها، می‌توانستند همان انرژی را برای نگارش واقعی مقالات خود صرف کنند. «سم ویلیامز»، دستیار آموزشی دانشگاه آیووا، در گفت‌وگو با مجله اشاره می‌کند که دانشجویان به دلیل راحتی در استفاده از هوش مصنوعی برای نوشتن مقالات، ترجیح می‌دهند زمان کمتری برای این کار بگذارند. وی با اشاره به تجربیات خود در دوران دانشجویی، می‌گوید که نوشتن مقالات واقعاً دشوار و ناخوشایند است. وی همچنین از تغییرات قابل توجهی که در لحن و کیفیت مقالات دانشجویان مشاهده کرده، شگفت‌زده است. برای مثال، مقاله اول در مورد سلیقه موسیقی فردی بود، اما مقاله دوم به تاریخ موسیقی جَز در نیواورلئان پرداخته و شامل اشتباهات فاحش مانند اشاره به «الویس پرسلی» به‌عنوان یکی از هنرمندان موسیقی جَز بود. وی به دانشجویان خود توصیه کرده است که اگر از هوش مصنوعی استفاده می‌کنند، حداقل تغییرات لازم را در محتوا اعمال کنند.
این موضوع نشان‌دهنده یک چالش بزرگ است. از یک طرف، دانشجویان به دنبال راه‌های آسان و سریع برای تکمیل وظایف خود هستند، اما از سوی دیگر، استفاده از این روش‌ها به‌جای تلاش واقعی برای یادگیری و تولید محتوای اصیل، می‌تواند آسیب‌های جدی به روند آموزشی وارد کند.