هوش مصنوعی درتامین امنیت غذایی از موضوعات مهمی است که برنامه ریزان صنعت غذایی کشورهای مختلف به آن توجه ویژه دارند.
بر اساس آمار ثبت شده، کشاورزی و غذا یک صنعت ۴ تریلیون دلاری است و نزدیک به ۱ میلیارد نفر در سراسر جهان در این صنعت مشغول به کار هستند. این صنعت در برخی از کشورها مانند ایران، بیش از ۱۰ درصد از تولید ناخالص ملی را به خود اختصاص میدهد. در نتیجه، کوچکترین اثرگذاری بر این صنعت می تواند به جهش های مثبت یا تهدید های کشنده برای کل جامعه تبدیل شود.
گزارش آیندهنگاری «امنیت غذایی؛ تهدیدهای فردا، فرصتهای امروز» با تمرکز بر استفاده از تکنولوژی های هوش مصنوعی در راستای ارتقای امنیت غذایی کشور تدوین شده است.
این گزارش در اصل به عنوان یک جعبه ابزار برای تأمین امنیت غذایی کشور گردآوری و تالیف شده است و بر نقش مهمی که فناوریهای دیجیتال و خصوصا فناوری های مبتنی بر هوش مصنوعی در این زمینه دارند، تأکید دارد.
پیشنهاد مطالعه: رونمایی شیائومی از تلویزیون ۱۰۰ اینچی
چالشهای مرتبط با امنیت غذایی، بهویژه با تأکید بر نقش بینظیر فناوریهای دیجیتال و هوش مصنوعی عبارتند از:
بهبود زنجیره تأمین غذا: استفاده از فناوریهای دیجیتال، مانند اینترنت اشیاء (IoT)، بارکدهای QR، سیستمهای ردیابی و سنجش و هوش مصنوعی (AI)، میتواند به بهبود زنجیره تأمین غذا کمک کند، از کشاورزی تا توزیع و فروش از این موضوع تاثیر می پذیرد.
پیشگیری از فساد و تقلب غذایی: فناوریهای دیجیتال میتوانند به ایجاد سیستمهایی برای ردیابی و تأیید اصالت محصولات غذایی کمک کنند، که از جمله روشهایی برای پیشگیری از فساد و تقلب غذایی هستند.
مدیریت منابع آب و خاک: استفاده از سنسورها، دادههای ماهوارهای و فناوریهای دیگر میتواند به بهبود مدیریت منابع آب و خاک در کشاورزی کمک کند و از افزایش کارآمدی و کاهش تلفات محصولات غذایی برای امنیت غذایی جامعه بهرهمند شود.
پیشگیری و مدیریت بیماریهای گیاهی و حشرات آفت: استفاده از فناوریهای مدرن مانند سیستمهای هوش مصنوعی و دادهکاوی میتواند به شناسایی زودرس بیماریها و آفتها در مزارع کمک کرده و تدابیر پیشگیری و مدیریتی را بهبود بخشد.
افزایش بهرهوری و کاهش ضایعات: فناوریهای دیجیتال میتوانند به افزایش بهرهوری در تولید و مدیریت منابع کمک کرده و ضایعات غذایی را کاهش دهند، که این امر بهبود قابل ملاحظهای در امنیت غذایی جامعه خواهد داشت.
در کل، فناوریهای دیجیتال میتوانند به عنوان ابزارهایی برای بهبود امنیت غذایی استفاده شوند، از شناسایی و پیشگیری از مشکلات تا بهبود عملکرد و کاهش ضایعات، که همه اینها به سلامت و رفاه جامعه کمک میکنند.
همان طور که پیش تر ذکر کردیم، در گزارش فناپ ذکر شده است که صنعت کشاورزی و غذا بهعنوان صنعتی به ارزش ۴ تریلیون دلار، بیش از یک میلیارد نفر در سراسر جهان را به صورت مستقیم و غیرمستقیم مشغول به کار دارد. در نتیجه ارزش بزرگ این صنعت اهمیت توجه ویژه به آن را مشخص می کند.
بنابراین در نهایت تأمین امنیت غذایی کشور، نیازمند نقشآفرینی جدی بنگاههای توسعهدهنده فناوری و همراهی و همکاری سایر ذینفعان، بهویژه بازیگران کلیدی صنعت کشاورزی و غذا در کشور است.