مدل پیشرفته هوش مصنوعی گوگل، یعنی Gemini 2.5 Pro، موفق شد یکی از نوستالژیک‌ترین بازی‌های ویدیویی تاریخ، یعنی Pokémon Blue را به‌طور کامل به پایان برساند. این دستاورد در چارچوب یک پروژه مستقل و با همکاری مهندسی به نام Joel Z رقم خورد؛ شخصی که مستقیماً با گوگل ارتباط ندارد. پخش زنده این چالش با نام Gemini Plays Pokemon توجه بسیاری را جلب کرد و در عین حال، حمایت و تحسین مدیران ارشد گوگل مانند «سوندار پیچای» را نیز به‌همراه داشت. پیچای در پستی در شبکه اجتماعی ایکس نوشت:
»چه پایان فوق‌العاده‌ای! جمینای 2.5 پرو موفق شد بازی Pokémon Blue را به پایان برساند. «
این رویداد نشانگر رشد چشمگیر توانایی مدل‌های زبانی در تعامل با محیط‌های پویا، غیرقابل پیش‌بینی و پر از تصمیم‌گیری لحظه‌ای است؛ محیط‌هایی که تا پیش از این، مخصوص مهارت‌های انسانی محسوب می‌شدند.
پایان موفقیت آمیز Gemini در این بازی فقط یک سرگرمی هوشمندانه نیست؛ بلکه نماد ورود هوش مصنوعی به عرصه‌هایی‌ست که نیاز به درک عمیق، تصمیم گیری سریع و تطبیق مداوم دارند. چنین پروژه‌هایی نه تنها مرزهای فنی را جابه‌جا می کنند، بلکه دید ما را نسبت به نقش آینده هوش مصنوعی در آموزش، بازی، تعامل اجتماعی و حتی روان شناسی رفتاری تغییر می دهند. این گام، آغاز عصری‌ست که در آن “بازی کردن” هم می تواند آزمایشگاهی برای سنجش درک و خلاقیت ماشینی باشد.
نبرد هوش‌های مصنوعی در دنیای Pokémon؛ از زبان تا استراتژی
در ادامه موج رقابت میان شرکت های فعال در حوزه هوش مصنوعی، پروژه «Gemini Plays Pokémon» نیز وارد میدان شد؛ پاسخی مستقیم به آزمایش اخیر شرکت Anthropic که مدل Claude را در بازی Pokémon Red مورد ارزیابی قرار داده بود. حالا گوگل با مدل قدرتمند Gemini 2.5 Pro در بازی Pokémon Blue حضور یافته و موفق شده این عنوان کلاسیک را با موفقیت به پایان برساند. Joel Z، توسعه دهنده مستقل این پروژه، تأکید می کند که تغییرات اعمال شده صرفاً بهبود دهنده عملکرد تصمیم‌گیری AI بوده‌اند و نه نوعی راهنمایی یا تقلب. او تنها به رفع یک باگ اشاره کرده که در نسخه‌های بعدی خود بازی هم اصلاح شده بود.
جملات کنایه آمیزی مثل «ما داریم روی API کار می کنیم، Artificial Pokémon Intelligence!» نشان دهنده فضای رقابتی و شوخ طبعی درون این پروژه هاست؛ فضایی که به شکل جدی تری نمایانگر جهش AI به قلمروهای تازه‌ای مثل بازی‌های ماجراجویانه و تعاملات زنده است.
ورود مدل‌های زبانی مانند Gemini به عرصه بازی‌های تعاملی، از یک سرگرمی فناورانه فراتر رفته است. این پروژه ها عملاً نشان می‌دهند که هوش مصنوعی دیگر تنها یک “ماشین پاسخ گو” نیست، بلکه در حال تبدیل شدن به یک شریک تصمیم گیر در محیط های پویا، چالشی و پیش‌بینی‌ناپذیر است. رقابت گوگل و آنتروپیک ممکن است در ظاهر نوعی نمایش فنی باشد، اما در واقع چشم‌اندازی از آینده را به ما نشان می‌دهد؛ جایی که مرز بین بازی، یادگیری و تصمیم سازی انسان محور کاملاً بازتعریف خواهد شد.