با فرارسیدن ماه اکتبر، جهان بار دیگر در انتظار اعلام نامهایی مینشیند که به عنوان نمادهای برتری علمی و انسانی شناخته میشوند؛ برندگان جوایز نوبل. امسال نیز نوبل ۲۰۲۵ همانند هر سال، توجه پژوهشگران، اندیشمندان و عموم مردم را به خود جلب کرده است. این جوایز که از معتبرترین افتخارات جهانی به شمار میروند، نهتنها تقدیری از تلاش فردی و نوآوریهای بیبدیل در حوزههای مختلفاند، بلکه انعکاسی از مسیر پیشرفت تمدن بشر در جهت دانایی، عدالت و صلح محسوب میشوند.
بر اساس سنت دیرینه، مراسم نوبل ۲۰۲۵ با معرفی برنده حوزه پزشکی آغاز شد؛ شاخهای که همواره در خط مقدم خدمت به جان و سلامت انسانها قرار دارد. پس از آن، نگاهها به فیزیک و شیمی دوخته میشود؛ دو عرصهای که رازهای هستی را میکاوند و پایههای فناوریهای آینده را شکل میدهند. در ادامه، نام برگزیدگان ادبیات، اقتصاد و صلح جهانی نیز اعلام میشود تا بار دیگر یادآور گردد که علم و هنر، تفکر و انسانیت، همگی زنجیرهای بههمپیوستهاند که در نهایت، بشریت را به سوی افقهای روشنتر رهنمون میکنند.
جوایز نوبل بیش از آنکه صرفاً نمادی از موفقیت علمی یا هنری باشند، یادآور مسئولیت بزرگ انسان معاصر در برابر آیندهاند. نوبلها در حقیقت آیینهای هستند که در آن، انعکاس روح بشری را میتوان دید؛ روحی که میان علم و وجدان، میان پیشرفت و اخلاق، تعادلی ظریف برقرار میکند. در جهانی که سرعت تحولات گاه از درک انسان پیشی میگیرد، چنین جوایزی نه فقط ستایش نخبگان، بلکه دعوتی است به تأمل درباره این پرسش بنیادین: ما با دانش و قدرتی که به دست آوردهایم، چه میکنیم و به کدام سو میرویم؟
نوبل؛ میراثی از اندیشه، انسانیت و آرزوی جهانی بهتر
جایزهی نوبل، درخشانترین نشان افتخار در عرصهی علم، ادبیات و صلح است؛ میراثی ماندگار از ذهن و وجدان «آلفرد نوبل»، شیمیدان و مخترع سوئدی که نامش با اختراع دینامیت شناخته میشود، اما با وصیتی انسانی، چهرهای جاودانه از نیکی و بخشش از خود به جا گذاشت. او در وصیتنامهاش خواستار آن شد که ثروتش صرف پاداش به کسانی شود که «بیشترین سود را برای بشریت» به ارمغان آوردهاند؛ هدفی که در گذر بیش از یک قرن، همچنان روح اصلی جوایز نوبل را زنده نگاه داشته است.
نخستین جوایز نوبل در سال ۱۹۰۱ اهدا شدند و از آن زمان تاکنون، هر ساله چهرههای درخشان علم، ادب و صلح در شش شاخهی اصلی تجلیل میشوند: پزشکی یا فیزیولوژی برای دستاوردهای حیاتی در درمان و شناخت بدن انسان؛ فیزیک برای گسترش مرزهای درک ما از قوانین طبیعت؛ شیمی برای کشفیات بنیادین در ماهیت ماده؛ ادبیات برای آثاری که روح انسان را تعالی میبخشند؛ صلح برای کسانی که آتش جنگ را خاموش و صدای عدالت را طنینانداز کردهاند؛ و علوم اقتصادی که بعدها به این مجموعه افزوده شد تا از نوآوریهای فکری در نظامهای مالی و اجتماعی نیز قدردانی شود.
در طول بیش از یک قرن، جوایز نوبل بیش از هزار بار به دانشمندان، نویسندگان و فعالان صلح از سراسر جهان اهدا شده است. نامهایی چون آلبرت اینشتین، ماری کوری، نیلز بور، فرانسیس کریک و نلسون ماندلا در این فهرست جاودانهاند. با این حال، تاریخ نوبل تنها از آنِ برندگانش نیست؛ چراکه چهرههای بزرگی چون نیکولا تسلا، لئو تولستوی و مهاتما گاندی نیز با وجود تأثیر ژرفشان بر بشریت، هرگز این جایزه را دریافت نکردند—یادآور این حقیقت که نوبل، هرچند باشکوه، معیاری مطلق برای ارزش انسانی نیست.
مراسم اهدای جوایز نوبل هرسال در دهم دسامبر، سالروز درگذشت آلفرد نوبل، در شهر استکهلم سوئد برگزار میشود؛ تنها استثنا جایزهی صلح است که در اسلو نروژ اهدا میشود. طبق سنت دیرینه، برندگان هر رشته در اوایل ماه اکتبر معرفی میشوند و هر سال پیش از اعلام رسمی، گمانهزنیهای جهانی دربارهی برندگان احتمالی بالا میگیرد—اما نام نامزدها تا پنجاه سال بعد همچنان محرمانه میماند، گویی تاریخ باید خود بهتدریج حقیقت را فاش کند.
جوایز نوبل تنها نماد افتخار شخصی نیستند، بلکه نشانهای از ایمان بشر به توان اندیشه، علم و انسانیتاند. این جوایز یادآورند که هر کشف علمی، هر سطر شعر و هر قدم در راه صلح، تلاشی است برای نزدیکتر شدن به جهانی بهتر. شاید نوبل بیش از آنکه پاداشی برای برندگان باشد، تلنگری است برای جهانیان تا بدانند ارزش واقعی زندگی در ساختن و خدمت است، نه در رقابت و قدرت. در جهانی پر از تضاد و بحران، روح نوبل همچنان ما را به یاد هدفی والاتر میاندازد: اینکه نبوغ، وقتی با وجدان همراه شود، میتواند جهان را دگرگون کند.
راز صلح درون بدن؛ نگاهی به جایزه نوبل پزشکی ۲۰۲۵

جایزهی نوبل فیزیولوژی یا پزشکی، که از سال ۱۹۰۱ به ابتکار مجمع نوبل کارولینسکا اهدا میشود، همواره نمادی از ارجگذاری به علم در خدمت انسان بوده است. این جایزه نه تنها آغازگر فصل نوبل است، بلکه شاخصی برای سنجش ارزش ماندگار پژوهشهایی به شمار میرود که درک ما از بدن و حیات را دگرگون کردهاند. از واکسنها تا ژندرمانی، از رمزگشایی DNA تا پیشرفتهای شگرف در ایمونولوژی، مسیر نوبل پزشکی، تاریخِ تکامل دانش زیستپزشکی را بازتاب میدهد.
در آستانهی اعلام برندگان نوبل ۲۰۲۵، گمانهزنیها در رسانههای علمی گسترده بود؛ از دستاوردهای بزرگ در ایمونوتراپی و تنظیم سیستم ایمنی گرفته تا مطالعات ژرف در مورد هورمون GLP-1 و درمانهای نوین دیابت و چاقی. همچنین نام پژوهشگران حوزهی ویرایش ژن با فناوری CRISPR، متخصصان نوروبیولوژی و دانشمندان ویروسشناس نیز بر سر زبانها بود. هر یک از این زمینهها در سالهای اخیر نقشی کلیدی در تغییر مسیر پزشکی مدرن ایفا کردهاند و انتظار میرفت نام برندگان از میان آنان برگزیده شود.
با این حال، کمیتهی نوبل در سال ۲۰۲۵ بار دیگر نشان داد که ژرفترین کشفیات، آنهایی هستند که ما را به فهم بنیادینتری از حیات میرسانند. این جایزه امسال به دانشمندانی تعلق گرفت که سازوکار «تحمل ایمنی محیطی» را شناسایی کردند—پدیدهای حیاتی که نشان میدهد چگونه سلولهای T تنظیمی و ژن FOXP3، از حملهی سیستم ایمنی به بافتهای خودی جلوگیری میکنند. این کشف دریچهای نو به سوی درمان بیماریهای خودایمنی، تسهیل پیوند عضو و بهبود روشهای ایمونوتراپی گشود؛ نقطهی تلاقی میان زیستشناسی مولکولی، ایمونولوژی و پزشکی بالینی.
نوبل پزشکی ۲۰۲۵ نمونهی درخشانی از پیوند علم با فلسفهی زیستن است. کشف سازوکار تحمل ایمنی، صرفاً یک دستاورد آزمایشگاهی نیست؛ بلکه بازتابی از همان نظم درونی است که طبیعت برای حفظ توازن میان حمله و حفاظت طراحی کرده است. این پژوهش، استعارهای زیبا از خود انسان نیز هست—چراکه همانطور که بدن نیازمند تحمل درونی برای بقاست، جوامع انسانی نیز برای تداوم حیات، به پذیرش، مدارا و درک متقابل نیاز دارند. به بیان دیگر، شاید پیام نهایی نوبل امسال این باشد: علم، نه فقط برای درمان بدن، بلکه برای التیام روح بشریت است.
عبور از ناممکن؛ نوبل فیزیک ۲۰۲۵ و راز تونلزنی کوانتومی

جایزهی نوبل فیزیک، از نخستین سال برگزاریاش در ۱۹۰۱ تاکنون، همواره به عنوان نمادی از نبوغ، کشف و گسترش مرزهای فهم انسان از هستی شناخته میشود. این جایزه که طبق وصیت آلفرد نوبل به دانشمندانی اعطا میشود که «دستاوردی استثنایی در فیزیک» داشته باشند، توسط آکادمی سلطنتی علوم سوئد اهدا میگردد و در واقع آیینهای است از مسیر پرشکوه علم در کشف اسرار جهان طبیعی — از ذرات بنیادین تا کیهان بیکران.
پیش از اعلام رسمی برندگان نوبل فیزیک ۲۰۲۵، تحلیلگران علمی و رسانههای تخصصی فهرستی از حوزههای برجسته را پیشبینی میکردند؛ حوزههایی که پلی میان نظریههای بنیادین و فناوریهای نسل آینده میزنند. از جمله این زمینهها میتوان به تحقیقات نوآورانه در مواد دوبعدی مانند گرافن و دیسولفید مولیبدن (MoS₂)، پیشرفتهای چشمگیر در فوتونیک و ارتباطات کوانتومی، مطالعات مربوط به ابررسانایی دمابالا و نظریههای جدید در گرانش کوانتومی اشاره کرد. حتی برخی گمانهزنیها، پژوهشهای تجربی دربارهی امواج گرانشی و توسعهی آشکارسازهای فوقحساس چون لایگو و ویرگو را نیز از گزینههای محتمل میدانستند.
با این حال، آکادمی سلطنتی علوم سوئد در سال ۲۰۲۵ تصمیم گرفت بار دیگر به قلب فیزیک نظری بازگردد و نگاهی ژرف به بنیادیترین قوانین طبیعت بیندازد. جایزهی امسال به دانشمندانی تعلق گرفت که درک ما از پدیدهی تونلزنی کوانتومی (Quantum Tunneling) را به مرحلهای تازه رساندند — پدیدهای شگفتانگیز که به ذرات زیراتمی امکان میدهد از سدهای انرژی عبور کنند، حتی زمانی که فیزیک کلاسیک چنین رخدادی را غیرممکن میداند.
این مفهوم، که زمانی صرفاً یک پیشبینی ریاضی به نظر میرسید، امروزه زیربنای بسیاری از فناوریهای مدرن است؛ از میکروسکوپ تونلی روبشی (STM) گرفته تا حافظههای فلش و تراشههای نیمهرسانا. تونلزنی کوانتومی، در واقع یکی از نمونههای کمنظیر از جایی است که نظریهی عمیق علمی به کاربردی ملموس در زندگی انسان تبدیل میشود—و یادآور این حقیقت است که حتی در دل احتمالات و عدمقطعیت، قانونمندی و نظم نهفته است.
نوبل فیزیک ۲۰۲۵ بیش از هر چیز، ستایشی است از جسارت ذهن انسان در کاوش ناشناختهها. پدیدهی تونلزنی کوانتومی، همانطور که از دیوارهای انرژی عبور میکند، نماد عبور اندیشه از مرزهای ناممکن است. این جایزه نشان میدهد که علم، تنها در پی پاسخگویی به پرسشها نیست، بلکه گاه خود، پرسش را دگرگون میسازد. در جهانی که میان نظم و آشوب، قطعیت و احتمال در نوسان است، فیزیک کوانتومی ما را به تأملی عمیقتر فرا میخواند: شاید در سطحی بنیادین، هستی نه بر مبنای قطعیت، بلکه بر پایهی امکان زاده شده است.
مرزهای نامرئی حیات؛ نوبل شیمی ۲۰۲۵ و راز جداسازی مایع–مایع درون سلولی

از نخستین روزی که جایزهی نوبل شیمی در سال ۱۹۰۱ پایهگذاری شد، این شاخه از علم همواره قلب تپندهی اکتشافات بشری بوده است. هدف از این جایزه، تجلیل از ذهنهایی است که با کاوش در ساختار و رفتار مواد، بنیان شناخت ما از جهان را دگرگون کردهاند. نوبل شیمی در طول بیش از یک قرن، تنها یک تقدیر علمی نبوده؛ بلکه نمادی از پیوند میان علم پایه و زندگی روزمره است — از کشف مولکولهای حیاتی گرفته تا طراحی داروها، مواد صنعتی و فناوریهای مدرن.
در تاریخ این جایزه، نامهایی چون «ماری کوری»، «لینوس پاولینگ» و «آحمد زویل» با درخشش جاودان همراهاند؛ کسانی که مرز میان علم و شگفتی را درنوردیدند. نوبل شیمی، در واقع جشن دانایی و خلاقیت است؛ جایی که اتمها و مولکولها در خدمت تفسیر رازهای هستی قرار میگیرند.
اما در سال ۲۰۲۵، نگاه جامعهی علمی بیش از هر زمان دیگر به پدیدهای نو در دنیای شیمی زیستی دوخته شد: جداسازی فاز مایع–مایع (LLPS). این فرآیند شگفتانگیز، چگونگی شکلگیری قطرات مایع از ماکرومولکولها — مانند پروتئینها — درون سلول را بدون نیاز به غشاء توضیح میدهد. در واقع، این کشف نشان میدهد که حیات، برای سازماندهی خود، تنها به دیوارهها و غشاءها متکی نیست؛ بلکه از قوانین پنهانی بهره میبرد که در سطح مولکولی، نظم و عملکرد را رقم میزنند.
اهمیت این پدیده فراتر از درک ساختار سلولی است. LLPS نقشی کلیدی در فعالیتهای زیستی، تنظیم ژنها و حتی شکلگیری برخی بیماریهای دژنراتیو مانند آلزایمر و پارکینسون دارد. کشف و تبیین این مکانیزم، افقهای تازهای را در درمان، طراحی دارو و زیستفناوری گشوده و بهدرستی یکی از شانسهای اصلی نوبل شیمی ۲۰۲۵ لقب گرفته است. در کنار آن، پیشرفتهای چشمگیر در شیمی محاسباتی پیشرفته و نانوشیمی مواد نو نیز از دیگر حوزههاییاند که نامشان در فهرست احتمالی نامزدها شنیده میشود.
به باور من، نوبل شیمی ۲۰۲۵ بیش از هر زمان دیگر، نشاندهندهی تغییر نگاه علم به ذات حیات است. زمانی شیمی را علمی میدانستند که صرفاً ساختارها را میشکافد و واکنشها را میسنجد، اما امروز این علم، به قلب حیات نفوذ کرده و رازهای پویایی درون سلول را آشکار میسازد. جداسازی فاز مایع–مایع، استعارهای باشکوه از نظم در دل آشوب است؛ یادآور اینکه طبیعت برای خلق پیچیدهترین پدیدهها، از سادهترین اصول بهره میگیرد. شاید نوبل امسال بیش از هر چیز، پیامی روشن دارد: زندگی، نه در مرزهای مشخص، بلکه در گذار لطیف میان نظم و سیالیت شکل میگیرد.
نوبل ادبیات ۲۰۲۵؛ میان نوگرایی و دغدغههای جهانی

با نزدیک شدن به زمان اعلام برگزیدگان نوبل ادبیات ۲۰۲۵، نگاه منتقدان و رسانههای معتبر جهان بر فهرستی از نویسندگان و شاعران برجسته متمرکز شده است که هر یک با سبک و اندیشهای متمایز، مرزهای ادبیات معاصر را جابهجا کردهاند. گمانهزنیها نشان میدهد که امسال نیز آثاری با محوریت تنوع فرهنگی، مهاجرت و جستوجوی هویت، بیش از دیگران در کانون توجه داوران قرار دارند. در کنار آن، ادبیات پسااستعماری، دغدغههای زیستمحیطی و بحران اقلیمی، نابرابریهای اجتماعی، و تأملات جنسیتی از جمله موضوعاتیاند که بیشترین بازتاب را در میان نامزدهای احتمالی دارند.
در این میان، شعر و نثر تجربی نیز با زبان نو و ساختارشکنانهی خود در حال بازتعریف مفهوم روایت و زیباییشناسی ادبیاند؛ گویی نوبل ادبیات امسال بیش از هر زمان دیگری میخواهد به نویسندگانی ادای احترام کند که نه صرفاً خالقان کلمه، بلکه جستوجوگران حقیقت و انسانیت در جهانی پرتلاطماند.
نوبل ادبیات ۲۰۲۵ میتواند صحنهای باشد برای تأکید دوباره بر نقش ادبیات در بازتاب چالشهای جهان امروز. اگر در دهههای گذشته، این جایزه بیشتر به نوآوریهای سبکی یا روایتهای ملی تعلق میگرفت، اکنون رسالت آن جهانیتر شده است. بهگمانم، برگزیدهی امسال کسی خواهد بود که توانسته باشد میان زیبایی زبان و مسئولیت اجتماعی پیوندی درخشان برقرار کند؛ نویسندهای که قلمش نه در برج عاج، بلکه در متن زندگی میتپد.
نوبل صلح ۲۰۲۵؛ بازتاب تلاشی جهانی برای عدالت و همبستگی انسانی

جایزهی نوبل صلح، که نخستینبار در سال ۱۹۰۱ بهپایهی وصیتنامهی آلفرد نوبل پایهگذاری شد، از همان آغاز نمادی از امید، گفتوگو و انساندوستی بود. این جایزه برخلاف سایر رشتههای نوبل که در استکهلم اهدا میشوند، در اسلو نروژ به دست برندگان میرسد؛ و همین تفاوت مکانی، گویی نشان از ماهیت خاص و جهانی آن دارد. نوبل صلح به افرادی یا سازمانهایی تعلق میگیرد که در مسیر صلح، کاهش خشونت، دفاع از حقوق بشر و تقویت تفاهم میان ملتها گامهای عملی و مؤثر برداشتهاند. این جایزه یادآور این حقیقت است که صلح، محصول گفتوگو و همکاری است، نه نتیجهی قدرتنمایی.
در آستانهی اعلام برندگان سال ۲۰۲۵، تحلیلگران بینالمللی فهرستی از نامزدهای احتمالی را مطرح کردهاند که تمرکز فعالیتهایشان بر حل منازعات منطقهای و جهانی، گسترش دیپلماسی چندجانبه، حمایت از پناهجویان، دفاع از حقوق زنان و کودکان، و توسعهی آموزش در مناطق بحرانزده است. چنین تمرکزی نشان میدهد که نوبل صلح امسال بیش از هر چیز، به کنشگرانی اختصاص خواهد یافت که اثر ملموس و پایدار بر زندگی مردم گذاشتهاند و توانستهاند در جهانی پر از تضاد و بیثباتی، چراغی از امید برافروزند.
نوبل صلح همواره فراتر از یک جایزه بوده است؛ بیانیهای نمادین از ارزشهایی که بشر هنوز برای تحقق آنها میکوشد. با توجه به بحرانهای جهانی کنونی — از جنگها و مهاجرتهای گسترده تا تهدیدات اقلیمی — این جایزه میتواند بار دیگر یادآور نقش بنیادین گفتوگو و درک متقابل در ساخت آیندهای امنتر باشد. بهگمانم نوبل صلح ۲۰۲۵، اگر بهدرستی انتخاب شود، نهتنها تقدیر از یک فرد یا سازمان، بلکه پیامی روشن به جهان خواهد بود: هنوز میتوان به انسان و توان او برای صلح ایمان داشت.
نوبل اقتصاد ۲۰۲۵؛ تجلیل از ذهنهایی که دگرگونی درک اقتصادی بشر را رقم زدند

جایزهی نوبل علوم اقتصادی، برخلاف سایر جوایز نوبل که ریشه در وصیتنامهی آلفرد نوبل دارند، بعدها و به ابتکار بانک مرکزی سوئد در سال ۱۹۶۸ بنیان نهاده شد؛ اما در همان چارچوب و با همان وقار علمی جوایز نوبل دیگر اهدا میشود. نخستینبار در سال ۱۹۶۹، این جایزه به پاس پژوهشهای بنیادین در فهم سازوکارهای اقتصادی و بهبود رفاه انسانها اهدا شد. هدف اصلی از آن، گرامیداشت اقتصاددانانی است که با نظریهپردازی یا تحلیلهای کاربردی، چشمانداز تازهای از رفتار اقتصادی، بازارهای مالی، سیاستهای پولی و توسعهی جهانی ارائه دادهاند.
تحلیلگران پیشبینی میکنند که نوبل اقتصاد ۲۰۲۵ به حوزههایی اختصاص یابد که نقش مستقیم در حل چالشهای امروز بشر دارند؛ از جمله اقتصاد رفتاری و روانشناسی تصمیمگیری، پژوهش در زمینهی فقرزدایی و توسعهی پایدار، تحلیلهای پیشرفته در سیاستهای پولی و مالی، اقتصاد محیطزیست و مدلسازی اثرات تغییرات اقلیمی. همچنین مطالعات مرتبط با پایداری بازارها و ریسک مالی نیز از جمله زمینههایی هستند که احتمالاً توجه کمیتهی نوبل را جلب خواهند کرد. چنین چشماندازی نشان میدهد که تمرکز اصلی بر پژوهشهایی خواهد بود که نهفقط در نظریه، بلکه در عمل به سیاستگذاریها و تصمیمگیریهای کلان اقتصادی کمک کردهاند.
نوبل اقتصاد همواره آیینهای از مسیر اندیشهی بشر در فهم نیروهای پنهان اقتصاد جهانی بوده است. اگر در گذشته تمرکز این جایزه بر مدلهای کلاسیک و نظری بود، امروز بهوضوح شاهد گرایش آن به دغدغههای انسانیتر مانند فقر، نابرابری، عدالت اقتصادی و پایداری زیستمحیطی هستیم. از نگاه من، نوبل اقتصاد ۲۰۲۵ میتواند فرصتی باشد برای تجلیل از اقتصاددانانی که علم را از قالب آمار و نظریه بیرون آوردهاند و آن را به ابزاری برای بهبود واقعی کیفیت زندگی مردم بدل کردهاند — همان نقطهای که اقتصاد به معنای واقعی «علم انسان» میشود.
نوبل ۲۰۲۵؛ تجلیل از خرد، انسانیت و امید به فردایی روشنتر
جایزهی نوبل ۲۰۲۵ بار دیگر یادآور روح والای آلفرد نوبل است؛ مخترعی که باور داشت دانش، هنر و تلاش انسان باید در خدمت بهبود زندگی بشر باشد. این جوایز، صرفاً تقدیری از نبوغ علمی یا فرهنگی نیستند، بلکه نمادی از ایمان بشر به پیشرفت، صلح و کرامت انسانیاند. نوبل، هر سال با معرفی برگزیدگانش، جهان را به یاد میآورد که ارزش علم و اندیشه نه در قدرت، بلکه در میزان تأثیر آن بر رفاه و فهم متقابل میان انسانها نهفته است.
در سال ۲۰۲۵ نیز تمرکز آکادمی نوبل بر پژوهشها و آثاری است که فراتر از مرزهای علمی یا هنری، دغدغهی انسان معاصر را بازتاب میدهند؛ از علوم پایه و فناوریهای نوین گرفته تا نوشتارهایی که چشمانداز اخلاقی و انسانی آینده را به تصویر میکشند. نگاه امسال بر تلاشهایی است که در مسیر همزیستی، پایداری و درک متقابل میان انسان و طبیعت گام برمیدارند — همان ارزشهایی که نوبل را به نماد آرمانگرایی خردمندانه بدل کردهاند.
جایزهی نوبل در دنیایی که گاه میان سودجویی و سیاستزدگی سرگردان است، همچون نوری از ایمان به عقل و اخلاق میدرخشد. آنچه نوبل را از هر افتخار دیگری متمایز میکند، پیوند میان خرد علمی و تعهد اخلاقی است. از نگاه من، نوبل نه صرفاً جایزهای برای نخبگان، بلکه آیینهای از آرزوی جمعی بشر برای جهانی عادلانهتر، آگاهتر و زیباتر است؛ یادبودی زنده از این باور که پیشرفت واقعی، تنها زمانی معنا دارد که در خدمت انسان باشد.