گوگل به‌تازگی از تراشه کوانتومی جدید خود با نام Willow پرده برداشت که قدرت محاسباتی چشمگیری دارد. سوندار پیچای، مدیرعامل گوگل، این خبر را از طریق پلتفرم ایکس منتشر کرد و واکنش ایلان ماسک، مدیرعامل اسپیس‌ایکس، را برانگیخت. پیچای در توضیحاتی درباره این تراشه بیان کرد که Willow با استفاده از کیوبیت‌های پیشرفته، توانایی کاهش تصاعدی خطاها را دارد و می‌تواند مشکلی را که طی سه دهه گذشته در حوزه محاسبات کوانتومی وجود داشته، برطرف کند. بر اساس اعلام او، این تراشه در تست‌های بنچمارک موفق شده است مسئله‌ای بسیار پیچیده را در کمتر از پنج دقیقه حل کند؛ مسئله‌ای که حل آن توسط ابرکامپیوترهای پیشرفته کنونی حدود ۱۰ سپتیلیون سال زمان می‌برد. ایلان ماسک در واکنش به این خبر شگفتی خود را ابراز کرد و این دو مدیر برجسته درباره آینده فناوری و احتمال همکاری‌های مشترک در این زمینه به گفتگو پرداختند.
تراشه Willow می‌تواند نقطه عطفی در مسیر توسعه محاسبات کوانتومی باشد. حل مسائل پیچیده در زمانی کوتاه، ظرفیت این فناوری را برای تغییراتی اساسی در حوزه‌هایی نظیر هوش مصنوعی، علوم زیستی، و رمزنگاری نشان می‌دهد. واکنش ایلان ماسک و گفتگوهای او با پیچای نیز اهمیت این دستاورد را برجسته می‌کند. همکاری احتمالی میان گوگل و اسپیس‌ایکس می‌تواند ابعاد جدیدی به کاربردهای کوانتومی، به‌ویژه در فضا و تحقیقات علمی، بیفزاید. اگر این فناوری به تولید انبوه برسد، ممکن است تحولی شگرف در محاسبات مدرن ایجاد کند.
از تمدن‌های کارداشف تا تراشه کوانتومی Willow
در واکنش به پست سوندار پیچای درباره تراشه کوانتومی Willow، ایلان ماسک با تکیه‌کلام معروف خود در پلتفرم ایکس، «Wow»، شگفتی خود را ابراز کرد. اما این واکنش کوتاه تنها آغاز یک مکالمه عمیق و رؤیاپردازی بزرگ میان دو مدیرعامل برجسته بود. پیچای در پاسخ، ایده‌ای بلندپروازانه مطرح کرد: روزی باید یک خوشه کوانتومی را با استارشیپ در فضا ایجاد کنیم.
ماسک که همواره به آینده‌های دور می‌اندیشد، بحث را به نظریه تمدن‌های کارداشف کشاند و تأکید کرد که هر تمدنی باید در مسیر توسعه تمدن نوع دوم حرکت کند. بر اساس نظریه نیکلای کارداشف، تمدن‌ها به سه دسته تقسیم می‌شوند: در نوع اول، تمدن‌ها تمام انرژی موجود در سیاره خود را کنترل و استفاده می‌کنند؛ در نوع دوم، تمدن‌ها به‌طور کامل بر انرژی حاصل از ستاره خود تسلط دارند. ماسک معتقد است که تمدن بشری هم‌اکنون تنها ۵ درصد از نوع اول را طی کرده و برای رسیدن به ۳۰ درصد، باید پنل‌های خورشیدی را در تمام بیابان‌های زمین نصب کنیم. پیچای نیز در تأیید گفت که این مسئله عجیب است که در حالی که خورشید در بالای سرمان است، همچنان به‌دنبال منابع انرژی جایگزین می‌گردیم.
در حالی که صحبت‌های این دو مدیر به دنیای تمدن‌های آینده و دنیای بی‌پایان فضایی کشیده می‌شود، تراشه کوانتومی Willow در حال حاضر یکی از بزرگ‌ترین گام‌ها در مسیر محاسبات کوانتومی است. این تراشه که مجهز به ۱۰۵ کیوبیت است، با بهبود تصحیح خطاها و برطرف کردن اختلالات ذرات زیراتمی، می‌تواند یکی از بزرگ‌ترین مشکلات محاسبات کوانتومی را حل کند. در حالی که دیگر تراشه‌ها با افزایش تعداد کیوبیت‌ها دچار مشکلات اختلال می‌شدند، Willow به ادعای گوگل توانسته است این مشکل را به‌طور مؤثر حل کند.
گفتگوی ایلان ماسک و سوندار پیچای نه تنها به بررسی موضوعات فناورانه می‌پردازد، بلکه به نوعی از آینده بشریت و فناوری‌های نوین نیز گشوده می‌شود. از ایده‌های فضایی و تمدنی ماسک گرفته تا تراشه‌های کوانتومی پیچای، این مکالمه نماد تلاش‌های بشری برای پیشرفت و تسلط بر علم و تکنولوژی است. اگرچه به نظر می‌رسد ما از رسیدن به این تمدن‌های نوع دوم فاصله زیادی داریم، ولی گام‌هایی مانند معرفی تراشه Willow به‌وضوح نشان‌دهنده حرکت رو به جلو و دستیابی به فناوری‌های پیشرفته هستند که ممکن است در آینده‌ای نه‌چندان دور، تحولاتی شگرف در دنیای ما ایجاد کنند.