سامسونگ بهتازگی از تراشه پرچمدار نسل جدید خود با نام اگزینوس 2600 رونمایی کرده؛ تراشهای که بهعنوان نخستین چیپست دنیا با فناوری ساخت ۲ نانومتری شناخته میشود. با این حال، نقطه تمایز اصلی این محصول نه فقط لیتوگرافی پیشرفته آن، بلکه تغییر اساسی در معماری طراحی است؛ جایی که سامسونگ برخلاف روال سالهای گذشته، مودم سلولار یکپارچه را از دل تراشه حذف کرده است.
بر اساس گزارشهای منتشرشده، اگزینوس 2600 از این نظر تفاوتی بنیادین با نسلهای قبلی دارد؛ چراکه تمام تراشههای اگزینوس در سالهای اخیر به مودم داخلی مجهز بودند. برای مثال، اگزینوس 2400 از مودم یکپارچه Shannon 5153 بهره میبرد و در اگزینوس 2500 نیز مودم 5G مدل Shannon 5163 بهکار گرفته شده بود. حذف این بخش در اگزینوس 2600، آن را بهطور کامل از مسیر طراحی پیشین سامسونگ جدا میکند و نشاندهنده بازنگری جدی در استراتژی این شرکت است.
در ادامه این تغییر، تراشه جدید بهطور ذاتی فاقد قابلیتهای ارتباطی نظیر GPS، وایفای، بلوتوث، UWB و NFC است. به همین دلیل سامسونگ ناچار شده برای جبران این کمبودها، به سراغ استفاده از مودم و تراشههای ارتباطی جداگانه برود. طبق ادعای یک منبع آگاه با نام کاربری @erenylmaz075، اگزینوس 2600 در کنار مودم خارجی Shannon 5410 عرضه خواهد شد؛ مودمی که از شبکههای 2G، 3G، 4G، 5G و حتی ارتباطات ماهوارهای NTN پشتیبانی میکند. انتظار میرود جزئیات فنی کامل این مودم در آینده نزدیک بهصورت رسمی منتشر شود.
بهنظر میرسد سامسونگ با اگزینوس 2600 دست به یک قمار حسابشده زده است. حذف مودم یکپارچه میتواند در کوتاهمدت چالشهایی مانند افزایش مصرف انرژی، پیچیدگی طراحی و حتی هزینه تمامشده بالاتر را بههمراه داشته باشد، اما در عوض آزادی عمل بیشتری برای بهینهسازی عملکرد پردازنده و مدیریت حرارت فراهم میکند. اگر سامسونگ بتواند هماهنگی مناسبی میان تراشه اصلی و مودم خارجی ایجاد کند، این تغییر معماری شاید در آینده به مزیتی رقابتی تبدیل شود؛ در غیر این صورت، ممکن است بار دیگر انتقادات قدیمی به اگزینوسها درباره بهرهوری و عملکرد ارتباطی تکرار شود.
حذف مودم یکپارچه؛ برگ برنده پنهان اگزینوس 2600 یا یک ریسک فنی؟
در دنیای طراحی تراشههای سیستم-روی-چیپ (SoC)، معمولاً نمونههایی که مودم داخلی دارند بهعنوان گزینههای برتر شناخته میشوند؛ چراکه یکپارچهسازی اجزا امکان استفاده بهینهتر از فضای محدود تراشه را فراهم میکند. با این حال، همه شرکتها این مسیر را انتخاب نکردهاند. برای مثال، اپل همچنان در آیفون و آیپد از تراشههای جداگانه برای مودم و ارتباطات بیسیم بهره میبرد. در همین راستا، انتظار میرود گوشیهای گلکسی S26 و S26 پلاس که احتمالاً به اگزینوس 2600 مجهز میشوند، از تراشه ارتباطی معرفینشدهای با نام S6568 استفاده کنند؛ تراشهای که گفته میشود از وایفای 7 و بلوتوث 6.1 پشتیبانی خواهد کرد.
بر اساس گزارشها، سامسونگ آگاهانه از یکپارچهسازی مودم در اگزینوس 2600 صرفنظر کرده است تا با کاهش تولید گرما، فضای بیشتری را به بخشهای کلیدی تراشه اختصاص دهد. این تصمیم باعث میشود بلوکهای اصلی مانند CPU، GPU، NPU و ISP بزرگتر و قدرتمندتر طراحی شوند. در نتیجه، امکان استفاده از ترانزیستورهای بیشتر فراهم شده و پتانسیل افزایش توان پردازشی نسبت به نسلهای پیشین اگزینوس به شکل محسوسی بالا میرود.
ترکیب فناوری ساخت پیشرفته ۲ نانومتری، بهبود معماری هستههای پردازنده مرکزی و گرافیکی، طراحی سادهتر بدون مودم یکپارچه و استفاده از راهکار Heat Path Block (HPB) برای مدیریت بهتر حرارت، همگی نوید ارتقای چشمگیر کارایی اگزینوس 2600 را میدهند. با این حال، قضاوت نهایی به نتایج آزمونهای عملی و استفاده واقعی در دستگاهها بستگی دارد؛ جایی که مشخص خواهد شد آیا این تراشه میتواند ضعفهای گذشته اگزینوس را جبران کند و در میدان رقابت با تراشههای اپل، مدیاتک و کوالکام حرفی برای گفتن داشته باشد یا نه.
بهنظر میرسد سامسونگ با حذف مودم یکپارچه، بیش از هر چیز بهدنبال بازسازی اعتبار خانواده اگزینوس است. اگر این تصمیم به کاهش حرارت و افزایش پایداری عملکرد منجر شود، میتواند نقطه عطفی برای بازگشت اگزینوس به رقابت جدی باشد. با این حال، استفاده از تراشههای ارتباطی جداگانه همواره ریسکهایی مانند مصرف انرژی بیشتر یا پیچیدگی طراحی را بههمراه دارد. بنابراین موفقیت اگزینوس 2600 نه فقط به قدرت خام، بلکه به میزان هماهنگی میان اجزای مختلف آن وابسته خواهد بود؛ هماهنگیای که در نهایت تجربه کاربر را رقم میزند.